Η περίπτωση του Όσκραρ Πιστόριους είναι μόνο μία από τις πολλές περιπτώσεις αθλητών, που μας έχει κάνει να ανατριχιάσουμε από τα επιτεύγματά του, συναίσθημα το οποίο, ωστόσο, φρόντισε να ανακαλέσουμε. Ο λόγος φαντάζομαι πως είναι γνωστός. Σκότωσε, λέει, τη σύντροφό του και, μάλιστα, από το πόρισμα της εισαγγελίας προκύπτει ότι ο φόνος ήταν προμελετημένος. Το όνομά του θα μπορούσε, κάλλιστα λοιπόν, να μετατραπεί σε… «Πιστόλιους», εξαιτίας των τεσσάρων σφαιρών, που έριξε στην άτυχη γυναίκα.
Τα αίτια της δολοφονίας, αν υπάρχουν και δεν μιλάμε, απλώς, για μία ψυχολογικά διαταραγμένη προσωπικότητα, δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί πλήρως, αν και ο 27χρονος Παραολυμπιονίκης φέρεται να ήταν μεθυσμένος. Ιδού ο άνθρωπος, ο οποίος μας πλασαρίστηκε για πρότυπο, όταν στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου, το περασμένο καλοκαίρι, έτρεξε τα 400μ. με τεχνητά πόδια. Φταίμε, όμως, κι εμείς, πρωτίστως εμείς, γιατί ως άνθρωποι έχουμε βαλθεί να λατρεύουμε ανθρώπους, επειδή γοητευόμαστε από αυτό, το οποίο κάνουν στην επαγγελματική τους καριέρα. Αγαπάμε να πιστεύουμε ότι ο Πιστόριους και ο κάθε Πιστόριους είναι αυτό που ονομάζουμε καλός άνθρωπος, όπως κι αν ορίζεται η έννοια. Έχουμε ανάγκη από ρίγη συγκίνησης, λησμονώντας το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τον ήρωα μας.
Ο Νοτιοαφρικάνος αθλητής σκότωσε. Αυτό είναι αυταπόδεικτον, ανεξάρτητα από το αν ο φόνος έγινε ή όχι εκ προμελέτης. Δεν παύει να είναι αθληταράς, πάντα ήταν. Η οπτική, με την οποία τον βλέπουμε, άλλαξε, γιατί θέλαμε σώνει και ντε να τον κάνουμε είδωλο. Λες και γνωρίζαμε τον χαρακτήρα του... Αν μας απογοήτευσε, λοιπόν, δεν φταίει αυτός, αλλά εμείς. Όπως οι χιλιάδες (ίσως και εκατομμύρια) οπαδοί του ποδηλάτη Λανς Άρμστρονγκ φταίνε, που ο τελευταίος τους δυσαρέστησε, όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε στήσει ολόκληρο κύκλωμα με αναβολικά. Και αν το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού εστί, εμείς πλησιάζουμε τη χιλιοστή φορά, που κάνουμε το ίδιο λάθος…
O Βασίλης Μαυρόπουλος ... έγραψε