Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποντάρετε αν τολμάτε!

Novak Djokovic, Andy Murray, Roger Federer, Rafael Nadal ή μήπως κάποιος άλλος; Wimbledon 2013, φίλες-φίλοι μου και οι οπαδοί του τένις θα καθίσουν και πάλι αναπαυτικά στις θέσεις τους για να παρακολουθήσουν άλλη μία σειρά από τιτανομαχίες.

Έχω δηλώσει πολλάκις ότι το τένις είναι ένα άθλημα που μου αρέσει πολύ. Με εξιτάρει, ίσως, η ευγενής του άμιλλα, η σεμνότητα των αθλητών, η παιδεία των φιλάθλων. Θα παρακολουθήσω λοιπόν και Wimbledon. Πρώτη φορά μετά από καιρό νιώθω ότι δεν μπορώ να προβλέψω. Απλώς να προβλέψω, όχι απαραίτητα να πέσω μέσα στην πρόβλεψή μου. Εντάξει, στο Roland Garros τα πράγματα είναι λιγο-πολύ εύκολα. Rafael Nadal. Εδώ όμως; Όλοι πείθουν και παράλληλα κανείς.
Novak Djokovic: Μετρά ένα Australian Open και ένα Monte Carlo Masters από τα Major της φετινής χρονιάς. Έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Roland Garros, αλλά έχασε, διότι βρήκε μπροστά του έναν εκπληκτικό Rafael Nadal. Είναι δυνατός στο χόρτο, αλλά οι εφετινές του επιδόσεις δεν πείθουν. Το μπαμ του το έκανε το 2011 και από εκεί πέρα συντηρείται στην κορυφή της ATP, έχοντας κάνει το back to back στο Australian Open και κερδίζοντας άλλους, μικρότερους τίτλους. Είναι όμως πάντα δυνατός και έχει την απαράμιλλη ικανότητα να βρίσκει σφυγμό, εκεί που όλοι τον θεωρούν «νεκρό». 
Andy Murray: Για να είμαι ειλικρινής, δεν πιστεύω ότι μπορεί να κερδίσει τον τίτλο στο Wimbledon. Ο τρόπος βαθμολόγησης της ATP είναι όμως τόσο περίεργος (και παράλογος), που τον φέρνει στη δεύτερη θέση του ταμπλό, ενώ μετρά μόλις έναν Grand Slam τίτλο, αυτόν που κέρδισε πέρυσι στο US Open, και το χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου. Και τους δύο αυτούς τίτλους τους πήρε το 2012. Διαφωνώ με τους bookmaker που τον έχουν δεύτερο φαβορί και γενικότερα διαφωνώ με όσους τον εξισώνουν με τους υπόλοιπους τρεις.
Roger Federer: Τεράστιο ερωτηματικό. Εδώ και δύο -ίσως τρία- χρόνια δεν είναι αυτός που ήταν. Πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, μπορεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε και να χάσει από τον οποιονδήποτε. Κέρδισε πέρυσι στο Wimbledon και στο χόρτο είναι γενικά δυνατός. Εξάλλου, η επιφάνεια αυτή ευνοεί τους καλούς server. Αν είναι ο καλός του εαυτός, μπορεί και το repeat. 
Rafael Nadal: Οχτάμηνος τραυματισμός; Δεν θα ξαναπαίξει τένις σε υψηλό επίπεδο; Τι λέτε βρε «ατένιστοι» (κατά το «άμπαλοι»); Του έχω ιδιαίτερη συμπάθεια και δεν κρύβεται. Ο Rafa είναι ο πιο φορμαρισμένος τενίστας αυτή τη στιγμή. Δεν τον πτόησε καθόλου η τενοντίτιδα στο αριστερό γόνατο και επέστρεψε δριμύτερος κατακτώντας επτά τίτλους σε εννέα τουρνουά, μεταξύ των οποίων και το Roland Garros (έσπασε ρεκόρ, καθώς έγινε ο πρώτος οδηγός που κέρδισε οχτώ φορές ένα συγκεκριμένο Grand Slam). Το χόρτο όμως είναι διαφορετική ιστορία, διότι ο Nadal παίζει περισσότερο, απ’ ό,τι οι άλλοι τενίστες, με τα πόδια και η γρήγορη επιφάνεια του Wimbledon ίσως τον δυσκολέψει. Θα δείξει…

Πραγματικά, δεν μπορώ να προβλέψω ποιος θα πάρει τον τίτλο. Γι’ αυτό, αν πόνταρα, θα πόνταρα σε έκπληξη. Θα άφηνα κατά μέρος τους τέσσερις προαναφερθέντες τενίστες και θα πόνταρα στον Jo-Wilfried Tsonga. Ο Γάλλος έχει εξαιρετικά δυνατό σερβίς και αν το χρησιμοποιήσει σωστά, μπορεί να γίνει το πλεονέκτημά του. Θα μου πείτε: «είναι τελείως άτεχνος». Ναι, αλλά ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι η επιλογή μου θα είχε λογική.
Έγραψε ... ο Βασίλης Μαυρόπουλος: 


Τον θέλω και τον φέρνω
ChL: Εν αναμονή των σπουδαίων
Η ποδοσφαιρική Μπαρτσελόνα: Μέρος Α’ (1899-1940)
Η ποδοσφαιρική Μπαρτσελόνα: Μέρος Β’ (1941-1980)
Η ποδοσφαιρική Μπαρτσελόνα: Μέρος Γ’ (1981-2012)
Μας μπερδεύει

Στη δύση του Μάρτη…
Η ηρεμία του Ιβάν
Το παραμύθι είχε και δράκο
Ο… καλύτερος Έλληνας προπονητής
Επτά σημεία σε μια εβδομάδα

Πιστόριους ή… Πιστόλιους
Η καλή μας κληρωτίδα…
Λείπει ο Κούδας!
Πεπ, ήρθε η ώρα για αποδείξεις…
Ομαδικώς για το τρελάδικο




Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ποδοσφαιρική Μπαρτσελόνα: Μέρος Α’ (1899-1940)

Σύνταξη: Βασίλης Μαυρόπουλος Όλα ξεκίνησαν από μια αγγελία του Χανς Γκάμπερ στην καταλανική εφημερίδα «Los Deportes» στις 22 Νοεμβρίου 1899, με την οποία γνωστοποιούσε την επιθυμία του να ιδρύσει έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο. Και να σκεφτεί κανείς, ότι ο εν λόγω τύπος δεν ήταν Καταλανός, δεν ήταν καν Ισπανός.

ChL: Εν αναμονή των σπουδαίων

Έγραψε ... ο Βασίλης Μαυρόπουλος:  Την εβδομάδα που μας πέρασε, είδαμε πολλά στο Champions League. Ορισμένα από αυτά αναμενόμενα, άλλα όχι και τόσο, ωστόσο το καθένα είχε τη δική του ξεχωριστή σημασία.

Σύντομο ανέκδοτο: Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ είναι αγωνιστικά οργανωμένη

Νομίζω πως οι οπαδοί του ΠΑΟΚ πρέπει να το πάρουν απόφαση πως σ’ ό,τι αφορά το αγωνιστικό τμήμα, τουλάχιστον αυτό που έχει να κάνει με τη στελέχωση του ρόστερ, οι ρυθμοί θα μοιάζουν στο εξής με καρβουνιάρη.