Novak Djokovic, Andy Murray, Roger Federer, Rafael Nadal ή μήπως κάποιος άλλος; Wimbledon 2013, φίλες-φίλοι μου και οι οπαδοί του τένις θα καθίσουν και πάλι αναπαυτικά στις θέσεις τους για να παρακολουθήσουν άλλη μία σειρά από τιτανομαχίες.
Έχω δηλώσει πολλάκις ότι το τένις είναι ένα άθλημα που μου αρέσει πολύ. Με εξιτάρει, ίσως, η ευγενής του άμιλλα, η σεμνότητα των αθλητών, η παιδεία των φιλάθλων. Θα παρακολουθήσω λοιπόν και Wimbledon. Πρώτη φορά μετά από καιρό νιώθω ότι δεν μπορώ να προβλέψω. Απλώς να προβλέψω, όχι απαραίτητα να πέσω μέσα στην πρόβλεψή μου. Εντάξει, στο Roland Garros τα πράγματα είναι λιγο-πολύ εύκολα. Rafael Nadal. Εδώ όμως; Όλοι πείθουν και παράλληλα κανείς.
Novak Djokovic: Μετρά ένα Australian Open και ένα Monte Carlo Masters από τα Major της φετινής χρονιάς. Έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Roland Garros, αλλά έχασε, διότι βρήκε μπροστά του έναν εκπληκτικό Rafael Nadal. Είναι δυνατός στο χόρτο, αλλά οι εφετινές του επιδόσεις δεν πείθουν. Το μπαμ του το έκανε το 2011 και από εκεί πέρα συντηρείται στην κορυφή της ATP, έχοντας κάνει το back to back στο Australian Open και κερδίζοντας άλλους, μικρότερους τίτλους. Είναι όμως πάντα δυνατός και έχει την απαράμιλλη ικανότητα να βρίσκει σφυγμό, εκεί που όλοι τον θεωρούν «νεκρό».
Roger Federer: Τεράστιο ερωτηματικό. Εδώ και δύο -ίσως τρία- χρόνια δεν είναι αυτός που ήταν. Πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, μπορεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε και να χάσει από τον οποιονδήποτε. Κέρδισε πέρυσι στο Wimbledon και στο χόρτο είναι γενικά δυνατός. Εξάλλου, η επιφάνεια αυτή ευνοεί τους καλούς server. Αν είναι ο καλός του εαυτός, μπορεί και το repeat.
Πραγματικά, δεν μπορώ να προβλέψω ποιος θα πάρει τον τίτλο. Γι’ αυτό, αν πόνταρα, θα πόνταρα σε έκπληξη. Θα άφηνα κατά μέρος τους τέσσερις προαναφερθέντες τενίστες και θα πόνταρα στον Jo-Wilfried Tsonga. Ο Γάλλος έχει εξαιρετικά δυνατό σερβίς και αν το χρησιμοποιήσει σωστά, μπορεί να γίνει το πλεονέκτημά του. Θα μου πείτε: «είναι τελείως άτεχνος». Ναι, αλλά ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι η επιλογή μου θα είχε λογική.
Έγραψε ... ο Βασίλης Μαυρόπουλος: