Καιρό έχω να κάνω την εμφάνισή μου. Προσπαθούσα όμως να σχηματίσω εικόνα από τον φετινό ΠΑΟΚ. Όχι, δεν θα το παίξω ξερόλας, κάνοντας κριτική και μιλώντας για θέματα τακτικής, βγάζοντας συμπεράσματα από φιλικούς αγώνες.
Του Βασίλη Μαυρόπουλου Δύο-τρία πραγματάκια όμως που μου άρεσαν ή δεν μου άρεσαν, πολύ επιφανειακά όμως, διότι τα φιλικά -όσο κοινότυπο και αν ακούγεται- είναι για τους προπονητές.
Το βασικότερο απ’ όλα είναι ότι είδα έναν ΠΑΟΚ συμπαγή με σωστή αλληλοκάλυψη στην άμυνα και καλό παίξιμο του transition. Η ομάδα δείχνει να τρώει δύσκολα γκολ. Μεγάλο πουλέν στα στόπερ ο Μιγκέλ Βίτορ. Δυνατός, αλτικός, γρήγορος και τεχνίτης. Θετικός και ο Ινίγιο Λόπεθ, αν και είναι ακόμη βαρύς. Ξεχωρίζει επίσης η ποιότητα του Κώστα Κατσουράνη (που εξακολουθεί να δίνει πολλές απαντήσεις), ενώ ο μπαρμπα-Λίνο στα αριστερά αποδεικνύει συνεχώς πως το λέει ακόμη η καρδούλα του.
Στο μεσοαμυντικό κομμάτι, ο Έργκους Κάτσε είναι σταθερή αξία, ενώ και ο Αλέξανδρος Τζιόλης σταδιακά στροφάρει, ενώ έχει και μία 40άρα μπαλιά που είναι όλα τα λεφτά. Μεσοεπιθετικά είναι το πρόβλημα, εκεί όπου, προς το παρόν, ξεχωρίζει μόνο η φιγούρα του Λούκας Πέρεθ. Αποκτήθηκε ο Τόμας Νέσιντ, που είναι όμως ερωτηματικό, διότι προέρχεται από δύο συνεχόμενες ρήξεις χιαστών. Έβγαλε προετοιμασία με την ΤΣΣΚΑ, αν αυτό λέει κάτι, με την οποία μάλιστα σκόραρε και τρεις φορές σε φιλικές αναμετρήσεις.
Ίδωμεν. Αυτά τα ολίγα από εμένα. Εξάλλου, ο ΠΑΟΚ έχει προπονητή για να βγάζει εκείνος τα συμπεράσματα από την προετοιμασία της ομάδας και τα φιλικά. Η δική μας ουσιαστική κριτική (διότι και πάλι δεν θα παραστήσουμε τους προπονητές) ξεκινάει με την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων.
Στις 30 ή 31 Ιουλίου, δηλαδή, στον πρώτο αγώνα για τον Γ’ Προκριματικό Γύρο του Champions League.
Στις 30 ή 31 Ιουλίου, δηλαδή, στον πρώτο αγώνα για τον Γ’ Προκριματικό Γύρο του Champions League.