Αν το δούμε σοβινιστικά…
Ο Σαμαράς, λέει, (όχι ο Αντώνης, ούτε ο Τρύφωνας, αλλά ο Γιώργος) είναι ψηλά στη μεταγραφική λίστα της Μπαρτσελόνα.
Ο Σαμαράς, λέει, (όχι ο Αντώνης, ούτε ο Τρύφωνας, αλλά ο Γιώργος) είναι ψηλά στη μεταγραφική λίστα της Μπαρτσελόνα.
|| Βασίλης Μαυρόπουλος ||
Εξαιρετικός παίκτης ο Σαμαράς, κανείς δεν αντιλέγει. Για την ακρίβεια, είναι ένας από τους πιο γρήγορους και ευκίνητους, με βάση το αρκετά μεγάλο ύψος του φυσικά, εν ενεργεία ποδοσφαιριστές. Σκεπτόμενοι, δε, ότι θα έχει ειδικό και όχι βασικό ρόλο στην Μπάρτσα, αν και εφόσον προχωρήσει το πράγμα, είναι μία λογική επιλογή.
Όμως (πάντα υπάρχει ένας αντιθετικός σύνδεσμος σ’ ένα κείμενο που ξεκινάει θετικά), παρά το ύψος του, ο διεθνής ποδοσφαιριστής δεν είναι σέντερ φορ, τουλάχιστον σπανίως παίζει κορυφή στη διάταξη της επίθεσης και, τόσο στην Εθνική Ελλάδας, όσο και στη Σέλτικ, αγωνίζεται, τις περισσότερες φορές, αριστερά. Η τεχνική του κατάρτιση και η διεμβολιστική του ικανότητα εξάλλου αποτελούν στοιχεία που αντισταθμίζονται επαρκώς στα πολλά εκατοστά που μετράει.
Ο Σαμαράς λοιπόν είναι ένας εξαιρετικός αριστερός εξτρέμ. Όμως, μια στιγμή; Τι να τον κάνει τον εξτρέμ η Μπαρτσελόνα; Δεν έχει Νεϊμάρ και Αλέξις Σάντσεζ ή ακόμη και Ινιέστα για βασικούς; Δεν έχει Πέδρο και Τέγιο ως back-up; Πράγματι, αν κανείς παρατηρήσει τις άλλες επιλογές, πέρα από αυτήν του επιθετικού της Σέλτικ, βλέπει ότι τόσο ο Όσκαρ Καρντόζο, όσο οι Μίροσλαβ Κλόζε, Νταβίντ Τρεζεγκέ και Ρόκε Σάντα Κρουζ είναι επιθετικοί κορυφής.
Εννιάρι ψάχνει λοιπόν η Μπαρτσελόνα και όχι περιφερειακό επιθετικό, όπως είναι ο Σαμαράς. Μειονεκτεί λοιπόν, αρχικά ως προς αυτό, έναντι των υπολοίπων υποψηφίων. Βεβαίως, λαμβανομένης υπόψιν της κορμοστασιάς του, λέμε -αν και σπανίως το έχουμε δει στην πράξη- ότι μπορεί να παίξει και ως φουνταριστός, σε σύστημα με τρεις επιθετικούς, δύο εκ των οποίων πλάγιοι. Του λείπουν όμως δύο βασικά χαρακτηριστικά, που τον καθιστούν ανεπαρκή για τον σύλλογο της Βαρκελώνης και τα οποία προσιδιάζουν περισσότερο σε εξτρέμ. Δεν δίνει με τη μία την μπάλα (πράγμα που η Μπαρτσελόνα διδάσκει, το πώς δηλαδή να δίνεται η μπάλα με τη μία), όντας, μάλιστα, πολλές φορές και περισσότερο ατομιστής απ’ όσο πρέπει, ενώ δεν τον έχω δει ποτέ να παίζει με πλάτη τον αντίπαλο που τον μαρκάρει.
Ασφαλώς, αν δούμε τα πράγματα εντελώς σοβινιστικά, μπορούμε να παρακάμψουμε όλα τα παραπάνω και να πούμε ότι ο Σαμαράς είναι ικανός, περισσότερο από κάθε άλλον, να σταθεί ως σέντερ φορ στην Μπάρτσα και στον νέο τρόπο παιχνιδιού που θέλει να εντάξει στην ομάδα ο Τάτα Μαρτίνο…